İşte "Tuzlu Kadın" tam olarak burada, Güvercinlik'in Adabükü Koyu'nda doğdu. Denizi öpüp, balığa sarılmak isteyenlere destek çıkmak için... Bir nevi süper kahraman yani.

Bulutlu havanın ardından açan güneş yüzünden kendimi evde zor tutuyorum. Beni hep bu evde çalışmak zorunda kaldığım güzel havalar mahvetti.

Seyahat güncesi tutmak bir yerde hayatınızın küçük anlarını dokümente etmek anlamına geliyor. Ben bunu sadece seyahatlerde değil, İstanbul'da bilmediğim bir semte gittiğimde ya da yeni bir yemekle tanıştığımda bile yapıyorum. Mesela muhabbeti hoş bir rakı sofrasını çiziyorum. Kazara unutursam diye belki, mutluğumu kaydediyorum.

Şiddetle öneririm.

Bodrum'da tek bir gün ne kadar güzel geçerse, o kadar güzel bir gündü işte.

Bu yemyeşil, mis kokulu, büyülü şehir için bir Fransız şair "Esfahan; nısf-ı cihan" demiş, yani "İsfahan; dünyanın yarısı". Katılmamak elde değil. Çölleri aşıp vardığımız bu vaha, nehir kenarına uzanmış ağaç ve heykel dolu parklarıyla & güleryüzlü insanlarıyla hemen etkisi altına alıyor.

Nagsh-e Jahan Meydanı sanki bir masal. Firuze renklerin ardında eflatun bir gökyüzü ve at arabaları... Bu kocaman meydanı ve içindeki pazarı gezmeye doyamadım. İçerde gizlenmiş çok iyi antikacılar, ve onun içine gizlenmiş müthiş çayhaneler var. Biraz derinlere inin derim! Ayrıca pazarın içindeki Bastani Restaurant'ta etnik İran yemekleri yiyebilirsiniz.

İsfahan'a yarım saat mesafede olan Pir-i Bakran heralde beni İran'da en çok etkileyen mimariye sahip. 1300'lerde yapılmış bu "Buka" içerisinde uygulanmış 4 farklı yazı tipi ve birbirinden farklı seramik ve stuko sanatı gözlerimden yaş getirdi. Burası her seyahat firması tarafından gezilebilen bir yer değil malesef. Gitmeden araştırın, imkan bulursanız mutlaka görmeye çalışın.

Şiraz'dan Yezd'e geçerken yolda kerpiçten yapılmış devasa buz kulelerini gördük. Toprağın altında bir bu kadar daha derinlik vardı. Ürettikleri buzları ve soğuk kalmasını istedikleri gıdaları bu alanda saklıyorlarmış.

Yezd'e vardığımızda abimle tertemiz ağaçlık sokaklarda tatlı bir yürüyüşe çıktık, ılık temiz havayı içimize çektik. "Lütuf" anlamına gelen Yezd dünyanın en eski kentlerinden biri kabul ediliyor. Şehrin büyük bir kısmı hala kerpiç yapılarla kaplı, nefis bir dokusu var. Ertesi gün sabahın erken saatlerinde gittiğimiz Sessizlik Kuleleri bizi hem görsel hem anlam derinliği açısından çok etkiledi. Eskiden Zerdüştler toprağı kirletmemek için, ölülerini alıp bu kulelerin tepesine bırakır akbabalara yem ederler, sonrasında da kemikleri alıp temiz temiz toprağa gömerlermiş. Burası ayrıca su mühendisliğinin en tepede olduğu yerlerden biri. Suyu ve ortamı temiz tutmak için yapılan 4lü ve 8li baca sistemleri kesinlikle görülmeli.

2. durağımız olan Atashkadah'ta (Ateş Tapınağı) 500 yıldır yanan ateşi gördük. (İlgili detaylar İsfahan sayfasında) Yezd'de görülmesi gereken diğer bir durak ise Mescid-i Cuma (Ulu Cami - 16.yy) Turkuaza doymak isteyenler ve seramikle ilgilenenler kesinlikle kaçırmasınlar. Mozaik + Stüko karışımı sanatın en iyi örneklerinden biri bu Cuma Camisi.